تخت جمشید؛ تاریخچه، معماری و هتل های نزدیک به آن

تخت جمشید مشهورترین اثر تاریخی در ایران محسوب می‌شود که هرچند نام شیراز با این اثر تاریخی گره خورده است اما در شهر مرو دشت در استان فارس واقع شده و معروفیتی جهانی دارد. شهرت این اثر در جهان در حد دیوار چین و اهرام ثلاثه بوده و همین امر سبب شده است که گردشگران زیادی در برای بازدید از این اثر به شهر مرودشت سفر کنند. این جاذبه خود به تنهائی می‌توانید دلیلی برای سفر به استان فارس باشد.

زمان ساخت تخت جمشید که در فاصله 10 کیلومتری از شهر مرودشت و 60 کیلومتری از شیراز قرار دارد، به دوران هخامنشی برمی‌گردد. این مکان پایتخت پادشاهان هخامنشی بوده و در دوران پادشاهی داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر ساخته شده است. تخت جمشید به مدت 200 سال آباد بود.

بلیط هواپیما شیراز

راه های دسترسی به تخت جمشید

از آنجائی که این مکان یکی از معروف‌ترین آثار تاریخی کشورمان است، بنابراین دسترسی به آن به آسانی انجام می‌گیرد. این مکان در جاده اصفهان به شیراز قرار دارد که برای رسیدن به آن باید از جاده اصلی خارج شوید و وارد یک جاده فرعی شده و خود را به این منطقه برسانید.

هزینه و زمان بازدید از تخت جمشد

بهای بلیط ورودی و هزینه بازدید از تخت جمشید برای گردشگران ایرانی 5 هزار تومان و برای گردشگران خارجی 50 هزار تومان است اما این هزینه بسته به فصول و زمان های مختلف ممکن است قدری متفاوت باشد.

ساعت بازدید در شش ماه اول سال از 8 صبح تا 7 بعد ازظهر و در شش ماه دوم سال از 8 صبح تا 5:30 بعد از ظهر است. بهتر است چند ساعت قبل از تاریک شدن هوا خود را به این مجموعه دیدنی برسایند تا فرصت کافی برای بازدید از این اثر باستانی را داشته باشید.

نکات مهم در بازدید از تخت جمشید

• بهتر است هنگام بازدید از راهنماهای مجموعه بخواهید اطلاعات مفید در مورد این مکان را برای شما شرح دهند تا از این بازدید بهره کافی ببرید.
• اگر کوله پشتی دارید آن را به بخش امانات بسپارید چون بردن کوله یا ساک بزرگ به این مکان مجاز نیست.
• چند ساعت برای بازدید وقت گذاشته و در روشنایی روز از تخت جمشید بازدید کنید.
• در هنگام بازدید کفش مناسب پیاده‌روی به پا داشته باشید.
• همان طور که اشاره شد، هزینه و زمان بازدید از این مجموعه در ماه‌های مختلف سال متفاوت است و بهتر است قبل از رفتن و خرید بلیط تخت جمشید در این زمینه اطلاع لازم را کسب کنید.

تاریخچه تخت جمشید

تخت جمشید، پارسه یا پرسپولیس persepolis یکی از شهرهای باستانی ایران است که پایتخت پادشاهان هخامنشی بوده و به دست داریوش بزرگ ساخته شده است. در طی حکومت خشایارشا و اردشیر اول نیز گسترش و توسعه پیدا کرد. عمده ساختمان‌های پارسه یا تخت جمشید در زمان داریوش بزرگ و پسرش خشایارشا بنا گردید، اما برخی از بناها در زمان اردشیر اول به پایان رسید و اردشیر سوم هم ظاهرا در آنجا تعمیراتی انجام داد و بناهائی نیز اضافه کرد. آرامگاه اردشیر دوم و سوم در دل کوهپایه شرقی تخت جمشید کنده شده‌اند.

قلمرو هخامنشیان بسیار پهناور بود، به طوری که از دره سند در هندوستان تا رود نیل در مصر و ناحیه بن غازی در لیبی امروز و از رود دانوب در اروپا تا آسیای مرکزی را در برمی‌گرفت. در این کشور بزرگ، اقوام بسیای با آداب و رسوم خاص خود زندگی می‌کردند و فرهنگ ایالتی و قومی خود را پاس می‌داشتند. در حقیقت مشخصه ویژه این دولت، احترام به آزادی فردی و قومی، بزرگداشت نظم و قانون، تشویق هنرها و فرهنگ بومی و همچنین ترویج بازرگانی و هنر بود. گفته رومان گیرشمن در مورد ایجاد دولت هخامنشی آن چنان دقیق و کلی است که آن را مستقیم بیان می‌کنیم:

«تاریخ شاهنشاهی، که هخامنشیان بر اثر دلاوری خود به وجود آوردند، ثلث دوم هزاره اول ق.م را در بر می‌گیرد. ملل و تمدن‌های دیگر به حیات خود ادامه می‌دادند. اما در مجموع جهان مسکون، نقش اساسی را شاهنشاهی مذکور ایفا می‌کرد و برای مورخ، که موظف است حوادث را در جریان تاریخ مطالعه کند، تصور ایجاد چنین دولتی در ایران آن زمان، مدیون هخامنشی است و آنان بودند که این تصور را به حقیقت مقرون ساختند. دوام و استقلال این دولت، میراثی بود که ایشان برای اخلاف خود به جا گذاشتند.»

هخامنشیان دارای چند پایتخت بوده‌اند؛ در فصول سرما به شوش و بابل، در فصل گرم سال به همدان می‌رفتند. اینها پایتخت‌های اداری و سیاسی آنها بود. به جز این دارای دو پایتخت آئینی بودند که یکی از آنها شهر پارسه و دیگری پاسارگاد بود. این دو شهر زادگاه و پرورشگاه و به اصطلاح گهواره پارسیان به‌شمار می‌رفت. مقبره بزرگان و نام آوران آنان در آنجا بود و اهمیت ویژه‌ای داشت.

خرید بلیط اتوبوس شیراز

به عبارت دیگر اینها مراکز روحانی ایرانیان هخامنشی محسوب می‌شدند؛ مانند اورشلیم و واتیکان که نظر به اهمیت آیئنی خود، مرکز ثقل بسیاری از حوادث بوده‌اند. البته تخت جمشید از این دو بیشتر اهمیت داشته است. به همین دلیل اسکندر مقدونی آن را به عمد آتش زد تا گهواره و تکیه‌گاه دولت هخامنشی را از میان ببرد و به ایرانیان بفهماند که دیگر دوره فرمانروائی آنان به سر آمده است.

نام اصلی این شهر پارسَه بوده که از نام قوم پارسی گرفته شده است. آنها ایالت خود را هم به همان نام، پارس می‌خواندند که یونانیان پرسیس نوشته‌اند و ما امروز آن را فارس می‌نامیم. پارسه، به همین صورت به عنوان نام شهر در سنگ نوشته خشایارشا بر جرز درگاه‌های «دروازه همه ملل» حک شده است و در لوحه‌های عیلامی مشکوفه از خزانه و باروی تخت جمشید هم آمده است.

پس از بر افتادن هخامنشیان، خط و زبان آنها نیز به تدریج نا مفهوم شد و تاریخ آنان از یاد ایرانیان رفت، خاطره شان با یاد پادشاهان افسانه‌ای پیشدادی و نیمه تاریخی کیانی در هم آمیخت و بنای شکوهمند پارسه را کار جمشید، پادشاه افسانه‌ای، که ساختمان‌های پرشکوه و شگرف را به او نسبت می‌دادند، دانستند و کم کم این نام افسانه‌ای، تخت جمشید، را بر آن نهادند. کهن‌ترین منبعی که این محل در آن قصر جمشید نامیده شده، «عجائب نامه» است که در حدود  590 ه.ق نوشته شده است.

ارگ پارسه

تخت جمشید روی صفه‌ای بنا شده است که کمی بیشتر از یکصد و بیست و پنج هزار متر مربع وسعت دارد. خود صفه بر فراز و متکی به صخره‌ای است که از سمت شرق پشت به کوه مهر (رحمت) داده و از شمال، جنوب و مغرب، در درون جلگه مرودشت پیش رفته است. شکل آن را می‌توان یک چهار ضلعی تصور کرد که ابعاد آن تقریبا چنین است: 455 متر در جبهه غربی، 300 متر در طرف شمالی، 430 متر در سوی شرقی و 390 متر در سمت جنوبی. کتیبه بزرگ داریوش بر دیوار جبهه جنوبی تخت، صریحا گواهی می‌دهد که در این مکان هیچ بنائی از قبل وجود نداشته است.

کارهای ساختمانی تخت جمشید به فرمان داریوش بزرگ در حدود 518 ق.م آغاز شد. نخست می‌بایست این تخت بسیار بزرگ را برای بنا کردن کوشک شاهی آماده می‌کردند، بنابراین این بخش بزرگی از یک دامنه نامنظم سنگی را مطابق نقشه معماران، تا ارتفاع معینی که مورد نظرشان بود، تراشیدند و کوتاه و صاف کردند و گودی‌ها را با خاک و تخته سنگ‌های کثیرالاضلاع کوه پیکری که بدون ملاط بر هم گذاشتند، بر آوردند و برای آنکه این سنگ‌های بزرگ، بر هم استوار بمانند، آنها را با بست‌های دم چلچله‌ای آهنی به هم وصل کردند و روی بست‌ها را با سرب پوشانیدند.

این تخته سنگ‌ها یا از سنگ آهکی خاکستری رنگی است که از کوه و تپه‌های اطراف صفه استخراج می‌شده، یا سنگ‌های آهکی سیاهی است، شبیه به مرمر که از کان‌های مجدآباد در 40 کیلومتری غرب تخت جمشید می‌آوردند. خرد سنگ‌ها و سنگ‌های بی‌مصرف حاصل از تراش و تسطیح صخره را نیز به درون گودها می‌ریختند.

شاید در همین زمان بوده است که آب انبار بزرگ چاه مانندی در سنگ صخره و در دامنه کوه مهر به عمق 22 متر کنده‌اند. پس از چند سال کار صاف کردن صفه به پایان رسید و در این زمان شروع به ساخت شبکه فاضلاب تخت جمشید کردند. بدین صورت که آبراهه‌هائی ایجاد کردند که  آب را به بیرون هدایت می‌کرد. این آبراهه‌ها هنوز نیز وجود دارند.

استحکامات پارسه

دو جبهه غربی و جنوبی صفه را دیوارهای سنگی صافی که چندین متر از سطح دشت ارتفاع داشت، محافظت می‌کرد و از هر گونه گزندی دور می‌داشت، بنابراین در این سمت تنها دیواری ساده و کوتاه و جان پناهی با کنگره‌های چند پله‌ای بر فراز دیوار شالوده تخت ساختند. اما از دو جهت دیگر، یعنی مشرق و شمال، یک رشته استحکامات خشتی درست کردند تا نگهبان بناهای درون صفه باشد. علاوه بر این چون از پست کوهپایه‌ای که بر صفه مشرف است، به آسانی می‌توان با اسب یا پای پیاده بالا آمد و به سوی تخت سرازیر شد.

زنجیری از برج و باروی خشتی بر ستیغ این کوهپایه، از گوشه شمال شرقی صفه تا حد جنوب شرقی صفه آن کشیدند و تمام محوطه دامنه کوهپایه مشرف بر صفه را محصور ساختند. اساس این باروی شرقی بدین گونه بود که اول یک دیوار بسیار ستبر خشتی با شالوده‌ای که در قسمت برج‌ها تا 19 متر پهنا داشت، درست کردند. این دیوارها را به صورت دو یا سه جداره ساخته‌اند.

بر فراز شالوده‌ای چنین ستبر و استوار، دیواری بر آوردند که 7 متر ارتفاع داشت و دالانی از میان آن می‌گذشت که همه برج‌ها چهار گوش بودند و ارتفاع آنها بیشتر از دیوار بود و درون آنها اتاقک‌هائی برای نگهبانان ساخته شده بود. ساختمان برج و باروی ستیغ کوه بر همین منوال سرتاسری و اتاقک‌ها و روزن‌های پیکان شکل بود. در این قسمت، چند برج و بخشی از دیوار را حدود چندین سال پیش از زیر خاک بیرون آورده‌اند که به صورت زنجیری استحفاظی بر بالای کوهپایه مشرف بر صفه دیده می‌شود.

ورودی اولی و کتیبه های پی بنای داریوش

در جهبه غربی نزدیک به گوشه شمالی آن، پلکان مضاعف دو جانبه‌ای درست کرده‌اند که مدخل عمده کوشک به‌شمار می‌رود اما چون ساختن چنین پلکان عظیمی بی‌گمان سال‌های زیادی زمان می‌خواسته، ناچار باید قبول کرد که مدخل تخت جمشید در اصل نه در شمال غربی بلکه در جای دیگری بوده است.

دلایل فراوان و قانع کننده‌ای نشان می‌دهد که مدخل اصلی در جنوب صفه بوده است و به احتمال زیاد در اواخر دوره هخامنشی آن را متروک گذارده و جایش را پر کرده‌اند.

نزدیک به جائی که مدخل اصلی  فرض می‌شود، کمی رو به جنوب، تخته سنگی به بزرگی 7/20 و پهنای 2/05 متر در جبهه جنوبی کار گذارده‌اند که به چهار قسمت تقسیم شده و در هر قسمت کتیبه‌ای به خط میخی کنده‌اند. دو کتیبه سمت چپ به زبان و خط فارسی باستان نوشته شده است و سومی به عیلامی و چهارمی به بابلی. این کتیبه‌ها، هم سند بنای تخت جمشید هستند و هم نمایشگر اخلاق و روحیات سازنده آن و به ویژه نشانه احترامی است که وی برای پارسیان و کارهای آنان قائل بوده است.

دروازه ملل تخت جمشید

در مشرق جلوخان پلکان ورودی، به فاصله 22 متری از لبه صفه، کاخ کوچکی است که «دروازه همه ملل» نام دارد، زیرا نمایندگان همه اقوام تابع کشور ایران، بدان وارد می‌شده و سپس به سوی کاخ‌های بار می‌رفتند. این بنا مشتمل است بر تالاری با دیوارهای خشتی ستبر، سه درگاه عظیم و چهار ستون رفیع که سقف را نگه می‌داشتند. این ساختمان متعلق به خشایارشا است و اگر هم داریوش بزرگ پی‌ریزی‌اش کرده بود، خشایارشا آن را بالا آورده و تمام کرده است.

مساحت تالار 5/612 متر مربع و ارتفاع آن 18 متر بلندتر از جلوخان پلکان ورودی بوده و به عبارتی دیگر، تیغه‌های کنگره‌هایش نزدیک 33 متر از سطح دشت (کنار دیوار صفه) بالاتر بوده است. ستون‌هایش کمی بیشتر از 5/16 متر ارتفاع داشته‌اند و دو تای آنها تا سال 1965 .م بر سر پا بوده و یکی دیگر را هم با خرده‌ریزها و شکسته‌های دو ستون دیگر برپا کرده‌اند. این ستون‌های تازه کامل‌ترین ستون تخت جمشید کنونی است.

تخته سنگ حوض مانند

در جنوب شرقی دروازه همه ملل و شمال حیاط شمالی آپادانا تخته سنگی دیده می‌شود که 5/68 متر طول و 4/85 متر عرض و نزدیک 2 متر ارتفاع دارد. درون این تخته سنگ را به گونه نامنظمی تراشیده‌اند؛ به طوری که به صورت حوضی در آمده است که قسمت غربی آن 120 ساتی متر ژرفا دارد. اما قسمت شرقی عمقش کمتر است و حتی در یک جا به 46 سانتی متر می‌رسد.

درباره کاربرد آن نظریات متفاوتی وجود دارد؛ یکی فرض کرده است که حوضی بوده با فواره‌ای در میان و آب از راه مجرای زیرزمینی بدان وارد می‌شده و سپس به باغچه‌ای در حیاط شمالی آپادنا می‌رسیده است، دیگری پنداشته که آن سنگابی برای تطهیر میهامانان شاهی بوده است و سومی ادعا کرده که آن، حوضی بوده است برای آب دادن به اسبان مهمانانی که به هنگام برگزاری جشن به تخت جمشید می‌آمده‌اند.

برای هیچ یک از این گمان‌ها دلایل قانع کننده‌ای نیاورده‌اند، چرا که رابطه‌ای میان این تخته سنگ و آبهای سکو نیست و دیگر اینکه نمای جوانب این سنگ طوری تراشیده‌اند که کلافی تزئینی در پائین و یک پیشامدگی رخ بام شکل در بالا دارد و خیلی شبیه نمای سردرهای هخامنشی است. شاید می‌خواسته اند آن را چند قسمت کرده و برای شالوده دیوارها و یا سردر به کار گیرند.

حیاط آپادانا در تخت جمشید

در شمال و شرق کاخ بار داریوش بزرگ که آپادانا نامیده می‌شود، حیاط بزرگی است که به شکل دو مستطیل عمود بر هم مثل حرف L بوده و ساقه طولی‌اش در قسمت شرق است و 167 متر درازا و 24 متر پهنا دارد و شاقه عرضی‌اش در شمال است که 152 متر طول و تقریبا 50 متر عرض دارد.

شمال حیاط به طور کلی محدود است به سر پلکان ورودی و جلوخان و دروازه همه ملل و یک رشته اتاق‌های سربازی و نگهبانی که با دیوارهای خشتی ساخته شده بودند. این اتاق‌ها در پشت دیوار جنوبی خیابان سپاهیان ساخته شده و در آنها رو به جنوب و به حیاط باز می‌شده‌است.

کاخ آپادانا

آپادانا یا کاخ بار داریوش و خشایارشا که اریک اشمیت، حفار تخت جمشید آن را عالی‌ترین و باشکوه‌ترین و وسیع‌ترین ساختمان تخت جمشید خوانده است، مشتمل بر یک تالار چهارگوش مرکزی با 36 ستون و سه ایوان، در جهت‌های شمال، شرق و غرب و چهار برج در چهار گوشه بیرونی تالار و یک رشته اتاق نگهبانی در جنوب بنای آپادانا است که به دست داریوش بزرگ آغاز شد و در زمان خشایارشا به اتمام رسید.

سطح این کاخ نزدیک به سه متر از کف حیاط آپادانا و کف دروازه همه ملل بلندتر ساخته شده و در بیشتر قسمت‌ها متکی به سنگ تنه کوه است. برای رفتن به درون این کاخ دو پلکان دو طرفی، یکی در سمت شمال چسبیده به ایوان شمالی و یکی در سمت مشرق و متصل به ایوان شرقی درست کرده‌اند. دیوارهای این پلکان‌ها و پیش بست‌شان مزن به نقوش و کتیبه‌های با شکوهی است.

از 72 ستونی که روزی سقف آپادانا و ایوان‌هایش را برپا می‌داشته‌اند، امروز تنها 14 عدد برپا هستند. از قسمت‌های مختلف آپادانا می‌توان به این قسمت‌ها اشاره کرد: ایوان غربی، ایوان شمالی، پلکان ایوان شمالی، مهتابی جلوی پلکان شمالی، برج‌های چهارگانه آپادانا، تالار مرکزی، محوطه جنوبی آپادانا، ایوان شرقی آپادانا، پلکان جنوبی آپادانا، پلکان های مهتابی عقبی و جهبه شمالی.

کاخ اختصاصی داریوش معروف به کاخ تچر

از نخستین کاخ‌هائی که روی صفه تخت جمشید بر آوردند، بنائی بود در جنوب غربی آپادانا و رو به جنوب، یعنی به سمت آفتاب. این بنا در یکی از کتیبه‌های منقور بر آن تچر خوانده شده است و در کتیبه‌ای دیگر از همان بنا هدیش و امروز به کاخ داریوش و یا تچر معروف است.

کلمه تچر در زبان فارسی مانده و به صورت تجر یا طزر در آمده است و آن را خانه زمستانی معنی کرده‌اند، ولی هیچ دلیلی که برساند این بنا سرای زمستانی بوده است، در دست نیست. سنگ‌های این کاخ، خاکستری و بسیار پاک تراش هستند، چنان که عکس آدمی در آن می‌افتاده و به همین دلیل در این اواخر آن را آینه خانه یا تالار آینه هم می‌خواندند. کاخ تچر بر روی سکوئی بنا گشته که 2/20 تا 3 متر از کف آپادانا و حیاط مجاورش بلندتر است.

طرح آ به صورت مستطیلی است با محور طولی شمالی – جنوبی که 40 متر طول و 30 متر عرض دارد و مشتمل بر یک تالار مرکزی 12 ستونی با اتاق‌های جانبی، دو اتاق مربع شکل در شمال که هر یک چهارستون داشته‌اند و با اتاق‌های باریک و بلند جانبی محدود می‌شده‌اند و یک ایوان 8 ستونی در جنوب، که به دو اتاق جنبی می‌پیوسته است.

یک پلکان دو طرفه در جنوب بنا ساخته‌اند که از دو  سوی به ایوان جنوبی می‌رسد و بر بدنه آنها نقش افرادی که بره، خوراکی و یا ظروف آشپزخانه در دست دارند، کنده شده است.

کاخ هدیش تخت جمشید

در شرق کاخ ه آثار کاخ با شکوهی دیده می‌شود که به گواهی کتیبه‌هایش به فرمان خشایارشا ساخته شده است. وی در یک کتیبه این بنا را هدیش خوانده ولی در نبشته‌ای دیگر ان را تچر نامیده‌اند. بنابراین اطلاق نام هدیش بر این بنا چندان درست نیست، زیرا آشکار است که هر دو واژه یک معنی دارد.

تا چندی پیش همه مورخان هنر و باستان شناسان این کاخ را تمام و کمال ساخته خشایارشا می‌دانستند ولی در سال 1979م. نوشته‌ای بر بالای چتر خشایارشا منقوش بر جرزی در گوشه شمال شرقی هدیش یافت شد که در آن به جای خشایارشا داریوش شاه نوشته شده بود؛ یعنی ثابت شده که این کاخ هم به دست داریوش آغاز شده بود و به دست پسرش خشایارشا به اتمام رسید.

به هر حال کاخ هدیش منسوب به خشایارشا بر سینه سنگ و در جنوب صفه ساخته شده و کف آن از سطح دشت نزدیک به 18 متر بلندی داشته است. محور طولی کاخ، غربی – شرقی بوده و مساحت آن نزدیک به 2550 متر مربع بوده است.

یک پلکان دو طرفه در سمت غرب و یکی دیگر در سمت شمال شرقی، آن را به ترتیب به حیاط کاخ داریوش و حیاط کاخ د پیوند می‌دهد. در سرتاسر جنوب کاخ، بالاخانه یا ایوانی با لبه کنگره‌دار وجود دارد که از دو جانب شرق و غرب توسط پلکان‌های باریکی به درون قسمت غربی حرمسرا راه داشته است.

کاخ خشایارشا یک بنای خصوصی بوده است و از راه پلکان‌های آن می‌توانسته‌اند به اتاق‌های پائینی که هفت متر پائین‌تر از سطح کاخ بوده بروند یا از طریق مدخل اصلی، در جنوب صفه، به کاخ خای روی دشت راه یابند. از درون ایوان جنوبی کاخ، منطره دلنوازی از مرودشت پیداست و این امر احتمالا در اتخاب موقعیت قصر بی‌تاثیر نبوده است.

کاخ حرمسرا یا اندرونی خشایارشا

طرح این کاخ، به شکل حرف L  و یا یک زاویه قائمه، متشکل از دو ساقه مستطیلی است که یک شاخه آن در قسمت غرب، یعنی جنوب کاخ خشایارشا واقع شده و به قسمت غربی حرمسرا معروف است و شاخه دیگر آن در غرب خزانه و شرق کاخ د جای دارد و همان است که هرتسلفد و کرفتر آن را باسازی کرده‌اند و اکنون موزه تخت جمشید و کتابخانه و محل اداری است.

علت اینکه این بنا را حرمسرا نامیده‌اند، این است که دورتا دور آن را دیوار کلفتی فرا گرفته و تنها مدخل کوچکی از سوی شمال غربی داشته، یعنی مورد استفاده این بنا طوری بوده که ورود غریبه بدان ممنوع بوده است. از این گذشته، در کاخ‌های رسمی یا اختصاصی، در نقوش، شاه را همراه با سربازان و یا صاحب منصبان عالی رتبه می‌آوردند، اما در اینجا شاه را همراه با یک خواجه حرم سرا به تصویر کشیده‌اند.

هتل های نزدیک به تخت جمشید

اگر قصد دارید در سفر به استان فارس در هتل یا اقامتگاهی بمانید که کمترین فاصله را با تخت جمشید داشته باشد، می‌توانید یکی از هتل‌های زیر را برای اقامت رزرو نمایید.

رزرو هتل های شیراز

1- هتل آپادانا مرودشت

هتل چهار ستاره آپادانا یک هتل نزدیک به تخت جمشید باسابقه است که در در منطقه مرو دشت قرار دارد. با اقامت در این هتل می‌توانید با پای پیاده در عرض پنج دقیقه خود را به تخت جمشید برسانید و حتی نیازی به استفاده از وسیله نقلیه ندارید. تنها یکی از قدیمی‌ترین هتل‌های منطقه مرودشت و تخت جمشید در عرصه هتلداری است. برای بازدید از بنای تخت جمشید از این هتل شما اصلا نیاز به وسیله نقلیه ندارید و تنها با پای پیاده و پیمودن سه الی پنج دقیقه به این مکان می‌رسید.

2- هتل جهانگردی مرودشت

هتل جهانگردی تخت جمشید شیراز در فاصله یک کیلومتری از سایت باستانی پرسپولیس، سه کیلومتری نقش رستم و 60 متری آرامگاه کوروش کبیر واقع شده است. از این هتل تا تخت جمشید نیز فاصله کمی وجود دارد و شما می‌توانید با پای پیاده و بدون استفاده از وسیله نقلیه خود را به تخت جمشید برسانید.

3- هتل بزرگ شیراز

هتل بزرگ شیراز در محدوده دروازه قرآن شهر شیراز قرار دارد و فاصله آن تا پرسپولیس حدود 55 کیلومتر است. در واقع با خوردو تقربا 50 دقیقه از این هتل تا تخت جمشید فاصله دارید.

4- هتل رویال شیراز

روبروی هتل بزرگ شیراز و در محدوده دروازه قرآن هتل رویال قرار دارد. فاصله این هتل نیز تا تخت جمشید حدود 55 کیلومتر بوده و بنابراین با خودرو 50 دقیقه زمان نیاز خواهید داشت تا به مقصد برسید.

5- هتل پارک سعدی شیراز

هتل چهار ستاره پارک سعدی شیراز نیز تقریبا 56 کیلومتر تا تخت جمشید فاصله دارد. این هتل در چهارراه حافظیه مقابل باغ جهان نما واقع شده است و از این هتل تا سایت باستانی پرسپولیس شیراز تنها 54 دقیقه با خودرو فاصله دارید.

اقامتگاه های نزدیک به تخت جمشید

تخت جمشید یکی از مهم ترین و معروف ترین جاذبه های گردشگری ایران است که هر ساله میزبان گردشگران زیادی از سراسر جهان است. برای اقامت در نزدیکی این مکان تاریخی، گزینه های متنوعی وجود دارد که می‌توانند تجربه ای لذت بخش و به یاد ماندنی را برای بازدیدکنندگان فراهم کنند.

اقامتگاه های نزدیک به تخت جمشید از انواع هتل ها، مهمان پذیرها و اقامتگاه های بوم گردی تا خانه های سنتی و اقامتگاه های لوکس را در بر می گیرند. این اقامتگاه ها علاوه بر نزدیکی به تخت جمشید، امکانات و خدمات متنوعی را در اختیار مسافران قرار می دهند تا اقامتی آسوده و به یاد ماندنی را برای آنها رقم بزنند.

بسیاری از این اقامتگاه ها با معماری سنتی و بومی ایرانی طراحی شده اند و امکاناتی چون استخر، رستوران، سالن همایش، سالن ورزشی و سایر امکانات رفاهی را در اختیار مسافران قرار می دهند. همچنین برخی از آنها خدماتی نظیر تور گردشگری، انتقال از و به فرودگاه و غیره را نیز ارائه می کنند. در ادامه با چند مورد از این بهترین اقامتگاه ها آشنا شوید.

1- اقامتگاه بوم گردی تخت جمشید (پارسه)

این اقامتگاه که در استان فارس، شهرک ولیعصر شهرستان مرودشت قرار دارد، نزدیک ترین بوم گردی به تخت جمشید محسوب می‌شود. اتاق‌های آن به صورت سنتی و کف خواب بوده و دارای حیاطی باصفا و زیباست. از امکانات آن می‌توان به سیستم سرمایشی و گرمایشی، سرویس بهداشتی و حمام مشترک، پارکینگ غیر مسقف، راهنمای تور، پرسنل مسلط به زبان انگلیسی و توالت فرنگی سیار اشاره کرد. در این بوم گردی انواع غذاهای محلی نیز قابل سرو است.

2- اقامتگاه بوم گردی کوه مهر تخت جمشید

اقامتگاه بوم گردی کوه مهر تخت جمشید نزدیکترین اقامتگاه به تخت جمشید است که در شهرک ولیعصر، در پای کوه مهر و در فاصله 1500 متری از تخت جمشید قرار دارد. این اقامتگاه تا شهر شیراز حدود 55 کیلومتر فاصله داشته و از امکاناتی همچون سیستم سرمایشی و گرمایشی، باربیکیو، آلاچیق، حمام، سرویس بهداشتی ایرانی و فرنگی، پارکینگ داخل محوطه، یخچال و… برخوردار است.

برای رزرو هتل های شیراز و اقامتگاه‌ها می توانید از سایت مستربلیط کمک بگیرید. در این سایت همچنین به سادگی می‌توانید بلیط اتوبوس شیراز، بلیط هواپیما شیراز و بلیط قطار شیراز را خریداری نمایید.

سوالات متداول

1- تخت جمشید کجاست؟
تخت جمشید در استان فارس و در ۱۱ کیلومتری شمال شرقی شهر مرودشت واقع شده است.

2- قدمت تخت جمشید چقدر است؟
با توجه به آثار کشق شده در تخت جمشید قدمت این مکان به حکومت هخامنشیان در 2500 سال پیش و ۵۰۰ سال پیش از میلاد باز می گردد. نمونه‌هایی از کتیبه‌ها و ظروف نیز با قدمت دوره ایلامیان در این مکان کشف شده است.

3- جاهای دیدنی نزدیک به تخت جمشید کدامند؟
از جاذبه‌های گردشگری نزدیک به تخت جمشید می‌توان به نقش رستم و مجموعه پاسارگاد اشاره کرد.

4- تخت جمشید چه امکانات رفاهی وجود دارد؟
در این مکان امکاناتی همچون کافی‌شاپ، رستوران، آلاچیق، غرفه‌های صنایع‌دستی، کتاب‌فروشی و سرویس بهداشتی وجود دارد.