ذوق، سلیقه و علاقه به جمع آوری اشیاء، بدون تردید از گذشته های بسیار دور با انسان همراه بوده است. در عصر نو سنگی، انسان مجموعه هایی از صدف ها، گوش ماهی ها، سنگ ریزه ها و استخوان حیوانات را، که برای تزئین البسه می توانستند مفید باشند، گردآوری می کردند. همین مجموعه ها اولین خزائن تمدن بشری را شکل داده اند. این موضوع آغاز ایجاد مکان هایی به نام موزه بوده است. موزه ها را می توان، جلوگاه هنر و فرهنگ و صنعت و اعتقادات و باورهای اقوام گذشته دانست. موزه ها آئینه عبرت و تجلی گاه ذوق و استعداد و خلاقیت و دانش مردمانی است که زمانی در این کره خاکی زندگی می کردند. اولین موزه های عمومی در فرانسه احداث شد بدین صورت که حکومت کنوانسیون فرانسه کلیه اشیاء و کارهای هنری مجموعه های پادشاهی، کلیساها و اموال مهاجرین را ملی و انبار کرد و سپس از ترکیب این اشیاء موزه های عمومی و ملی را ایجاد نمود، که نمونه های آن موزه مرکزی هنرها است که در دهم اوت سال 1793 میلادی در غرفه های کاخ لوور گشایش یافت. تاریخ ساخت اولین موزه در ایران به سال 1314 بر می گردد، در این سال بود که اولین موزه در ایران تاسیس شد. یکی از موزه های ایران که موزه ای محلی است در شهرستان سراوان قرار دارد و با نام موزه تاس و کپل دزک گنجین شناخته می شود.
درباره موزه تاس و کپل دزک گنجین
شهرستان که در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد یکی از شهرستان های قدیمی این شهر به شمار می رود و نسبت به دیگر مناطق این استان از آب و هوایی خنک تر برخوردار است. این شهرستان، منطقه ای مرزی به شمار می رود که در مرز ایران و پاکستان قرار گرفته است. شهر سراوان که مرکز این شهرستان است به زادگاه خورشید شهرت دارد. یکی از روستاهای این شهرستان، دزک نام دارد که منطقه ای بسیار قدیمی به شمار می رود. این روستا آثار تاریخی و گردشگری مختلفی دارد که یکی از آنها موزه تاس و کپل دزک گنجین محسوب می شود. این موزه با نام عجیبی که دارد توجه افراد بسیار زیادی را به خود جلب می کند و توسط فردی به نام عبدالله سپاهی در محوطه باغ ایشان بنا شده است. آقای سپاهی از سال 1362 مشغول به جمع آوری اشیائی بود که اکنون در این موزه برای عموم به نمایش در آمده است. این موزه که در سال 1392 احداث شد، به عنوان یکی از موزه های مردم شناسی مردم بلوچ به شمار می رود که در این روستا قرار دارد و به عنوان اولین موزه محلی استان سیستان و بلوچستان به ثبت رسیده است. در این موزه می توانید بیش از 5 هزار شی را مساهده کنید که بخش هایی از زندگی مردم بلوچ را به نمایش می گذارد. یکی از نکاتی که در مورد این موزه باعث حیرت می شود، شهرت آن در بین گردشگران خارجی است. این موزه بیش از آنکه در ایران مشهور باشد در بین گردشگران خارجی شناخته شده است. اگر دوست دارید در مورد این موزه بیشتر بدانید این بخش از مجله مستر بلیط را دنیال کنید.
نام گذاری موزه به تاس و کپل
سازنده موزه دلیل این نام گذاری این موزه را این گونه توضیح می دهد« توزیع آب بین کشاورزان را تاس و کپل می گویند. کپل یک کاسه است که تقریبا 20لیتر آب نگه می دارد ما دو نوع تاس داریم که با یکی آب می خوریم و تاس دیگر که آب را با آن توزیع می کنند».
ساختار و بخش های مختلف موزه
این موزه که مساحتی برابر با 156 متر مربع دارد با مصالحی همچون ساقه درخت خرما و طناب های بافته شده از برگ درخت نخل وحشی ساخته شده است که این خود یکی از ویژگی های آن به شمار می رود. در این موزه 5 هزار شیئ قرار دارد که توسط سازنده آن جمع آوری شده اند و آداب و فرهنگ و رسوم و طرز زندگی مردم بلوچ را به معرض نمایش قرار می دهند. در این موزه اشیایی از ده هزار سال قبل و تا به امروز وجود دارد و گفته می شود که 80 درصد از اشیای موجود در آن ساخت دست زنان بلوچ است. برخی از اشیای این موزه شامل کفش کطوک با 9 هزار سال قدمت، درب قدیمی 800 ساله، بالشتی با 280 سال عمر و … می شود.
راه های دسترسی به موزه تاس و کپل
همانطور با خواندن مطالب قبلی متوجه شدید این موزه در روستای دزک شهرستان سراوان قرار دارد. به همین دلیل برای دیدن آن می توانید در ابتدا با بلیط اتوبوس سراوان خود را به شهر سراوان برسانید سپس از آنجا با خودرو های عمومی که به این روستا می روند، به اینر روستا بروید.
بازدید از موزه تاس و کپل دزک گنجین
برای ورود به آن موزه باید هزینه ای اندک پرداخت کنید و زمانی که برای این دیدار باید صف کنید حدود یک تا یک و نیم ساعت می شود.
دیدگاهتان را بنویسید