روستای خوئین؛ معرفی + راه های دسترسی

گردشگری روستایی یکی از انواع گردشگری، که این روزها بسیار رواج پیدا کرده، است. روستاهای ایران، از جمله مناطق اولیه زندگی در این سرزمین هستند و در اغلب مواقع در محلی ایجاد شده اند که از آب و هوا و منابع طبیعی غنی برخوردارست. همین عوامل باعث شده است این مناطق امروزه به عنوان قطب های گردشگری مورد توجه باشند.

زندگی شهری و دوری از طبیعت از مواردی هستند که به این موضوع دامن زده و سبب شده اند از روستاها مناطق گردشگری با اهمیت فراوان بسازد. داشتن تاریخ قدیمی سبب شده است که در این مناطق آثار تاریخی زیادی  پیدا شود و سالانه جمعیت زیادی، زمانی که برای استفاده از آب  هوای مناسب به اینجا سفر می کنند، از این آثار تاریخی نیز بهره ببرند.

با تماشای این آثار تاریخی می توان از نحوه و سبک زندگی مردم روستاها در گذشته، بیشتر اطلاعات کسب کرد. کشور ایران دارای روستاهایی بس قدیمی است که متاسفانه شاید بسیاری از مردم حتی نامی از آنها نشنیده باشند. به رسم همیشگی در مجله مستر بلیط این بار در مورد یکی از این روستاها، روستای خوئین ، اطلاعاتی در اختیار شما قرار می دهیم.

معرفی روستای خوئین

روستای خوئین در شهرستان ایجرود استان زنجان قرار دارد و پیشینه آن هزار سال پیش می رسد. مردم این روستا به زبان تاتی سخن می گویند که یکی از زبان های قدیمی ایران است.

بنابر روایات تاریخی گفته می شود که مردم این شهر در ابتدا در عربستان زندگی می کردند و به دلیل اینکه شروع به ترویج تشیع کرده بودند به سیستان و بلوچستان کوچانده می شوند و پس از آن به این منطقه وارد می شوند و از آن زمان تا کنون در اینجا زندگی می کنند. قدمت تاریخی این روستا باعث به جای ماندن آثار تاریخی بسیار در آن شده است.

آثار تاریخی

همانطور که در قسمت قبل اشاره شد این روستا به سبب قدمتی که دارد، آثار تاریخی متعددی در آن به جای مانده و از آن، روستایی تاریخی ساخته است. در ادامه این بخش هر یک از این آثار را به اختصار برای شما معرفی می کنیم.

مساجد روستای خوئین

این روستا دارای هشت مسجد است که هر یک به دوران خاصی تعلق دارد. این هشت مسجد عبارتند از مسجد ارگی دره، مسجد مير باقری، مسجد ليج، مسجد جوانمردی ها، مسجد خواجه خنك، مسجد سنگبر، مسجد ملابابا و مسجد حاجی. برخی از این مساجد امروزه نیز فعال و دایر هستند و تعدد آن ها نشان از تدین و دین داری مردم این منطقه دارد.

شهر دژمنده

این شهر که شهری زیر زمینی است، زمان ساخت آن به روشنی مشخص نیست. بعضی از باستان شناسان آن را مربوط به دوران سلجوقیان و برخی دیگر زمان حکومت مغان می دانند. این شهر که در عمق 40 متری از سطح زمین قرار دارد، دارای مساحتی برابر با 4000 متر مربع است و معماری بی نظیری دارد. این شهر از دالان ها و راهرو های طولانی و تو در تو تشکیل شده است که این احتمال را تقویت می کند که زمانی به عنوان پناهگاه مورد استفاده بود.

سقف این راهروها از سنگ ساخته شده و درون آنها منافذی تعبیه شده که برای تهویه هوا بوده اند. نحوه کشف این شهر بخاطر وجود این منافذ صورت گرفت. این شهر دارای چند ورودی است که امروزه تنها دو عدد از آنها باز شده اند، یکی از این درب ها به روستا می رسد و دیگری در دشتی سرسبز قرار دارد.

علاوه بر این اتاقک های متعددی در سراسر این راهروها به چشم می خورند. سقف این سازه بسیاری کوتاه است به طوری که در بخش هایی از آن باید به صورت سینه خیز حرکت کرد. دری سنگی راهروهای آن را به دو قسمت تقسیم می کند و کتیبه ای نیز در آن دیده می شود که به زبان های باستانی نوشته شده است و نیاز به بازخوانی دارد.

میل باستانی یا کنبز یا همان گنبد مشرف به روستا

این میل که بنا به گفته محققان زمانی در چهار طرف روستا نمونه ای از آن وجود داشته است، برای دیدبانی مورد استفاده بود و امروزه تنها همین یکی باقی مانده است و برای ساخت  آن مصالحی همچون سنگ، آجر ، ساروج و خاک را به کار برده اند. این سازه که از دو بخش گنبد و پایه تشکیل شده، دارای 10 متر طول است و بدنه ای مدور دارد. از بالای این بنا می توانستند تا شعاع ده متری اطراف روستا را ببینند، و احتمالا مسافران از آن به عنوان راهنمای راه بهره می بردند.

بازار خوئین

این بازار یکی از قدیمی ترین بازارهای ایران است و در گذشته از شهرهایی مثل تبریز و قزوین برای مبادله به این روستا  می آمدند. این بازار از راسته های مختلفی مانند  راسته بازار صباغ ها، راسته بازار آهنگرها، راسته بازار زرگرها، راسته بازار مسگرها و راسته بازار نجارها تشکیل می شده است. در این راسته ها بالغ بر 200 باب مغازه وجود داشته است که مشاغلی چون خیاطی، آرایشگری، کفاشی، قصابی، تعمیرات چراغ را نیز در بر می گرفت.

آسیاب های خوئین

به علت تردد زیادی که در این روستا صورت می گرفت این روستا دارای آسیاب های زیادی بود که تعداد آنها به 11 عدد می رسید. طول این آسیاب ها گاهی حتی 14 متر می شد که امروزه تعداد کمی از آنها باقی مانده اند.

حمام تاریخی

این حمام نیز از آثار تاریخی این روستا به حساب می آید و در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تاریخ ساخت آن مربوط به دوران قاجاریه است و به زودی به موزه تغییر کاربری می دهد.

برای سفر به شهر ایجرود می توانید از اتوبوس استفاده  کنید و بلیط اتوبوس را از مستر بلیط به صورت آنلاین تهیه کنید تا از مزایایی که برای کاربران خود در نظر دارد بهره مند شوید.

جاذبه های طبیعی

علاوه بر آثار تاریخی این روستا که در بالا برای شما معرفی شدند، دارای جاذبه های طبیعی بسیاری است که امروزه با سفر به این روستا می توانید از آنها بهره مند شوید. دره های این روستا، که شامل ارگی دره، پلنگی دره، دره سرخه رزان، آسیه دره و خولی دره یا موذی دره می شود، از اصلی ترین و شگفت انگیز ترین جاذبه های این روستاست که دیدار از آنها خالی از لطف نیست. در فصل بهار این دره ها، که سرشار از گیاهان و گل های زیبا می شوند، می توانند محل خاصی برای گذراندن اوقات فراغت باشند.

راه های دسترسی به روستای خوئین

برای اینکه بتوانید زمانی را در این روستا سپری کنید باید به 22 کیلومتری مرکز شهرستان ایجرود سفری داشته باشید. این کار را می توانید هم از طریق خودرو شخصی و هم وسایل حمل و نقل عمومی درون استانی انجام دهید.

شرایط بازدید

برای دیدن این روستا و اماکن تاریخی آن نیازی به پرداخت هزینه نیست، می توانید به صورت رایگان به گردش در این منطقه بپردازید. پیشنهاد ما به شما خرید از محصولات و صنایع دستی مردم روستا به عنوان سوغاتی است.