درکه؛ تاریخچه + راه های دسترسی

اغلب مردم به تهران به چشم یک شهر ماشینی نگاه می کنند و بر این باورند که کمتر از دیگر شهرهای کشور جاذبه گردشگری، تفریحی و طبیعی دارد، در صورتی که اینطور نیست. تهران یکی از شهرهای پیشینه دار و تاریخی ایران بوده که از نظر مکان های توریستی و تفریحی، غنی است و همچنین به واسطه پایتخت بودن، یکی از قطب های مهم گردشگری کشور بشمار می رود.

یکی از این جاذبه ها محله درکه تهران می باشد که مکانی دنج و مفرح برای دوستداران طبیعت و مخصوصا کوهنوردان است. اگر از آن دسته افرادی باشید که به پیاده روی علاقه دارید و به دنبال محلی باصفا و زیبا برای گشتن هستید، درکه تهران بهترین گزینه برای شماست. شرایط جوی این ناحیه خوش آب و هوا، کوهستانی بوده و در شمال کوه های این شهر واقع شده و در همسایگی محلات ولنجک و اوین قرار دارد.

لذت گشت و گذار در فضای دلچسب درکه برای هر فرد تهرانی و غیر تهرانی بی شک وصف ناپذیر خواهد بود. خود را به منطقه ای بی نظیر، در کنار رودخانه با آب و هوایی تمیز که روح را جلا می بخشد، مهمان کنید. به راستی که درکه نقطه ای بکر و به دور از آلودگی هوا و البته سر و صدای تهران بزرگ، برای تعطیلات آخر هفته خواهد بود.

در واقع درکه بخشی از محلات ییلاقی شمیرانات بشمار می رود که در ضلع شمال غربی پایتخت واقع شده است. شهروندان آن منازل خود را به شکل خطی، در زاویه شمال به جنوب و در امتداد رودخانه درکه بنا کرده اند که زیبایی خاصی به محل می بخشد. چیزهای زیادی برای دیدن و لذت بردن در این بافت روستایی وجود دارد از جمله: کوچه باغ های دلنشین، آلوهای ترش و خوشمزه، آب انارهای معروفش و رستوران های سنتی و کافه های دنجش.

درکه در ضلع شمالی به رشته کوه‌ های توچال و شاه‌ نشین، در ضلع جنوبی به منطقه اوین و سعادت آباد، در ضلع غربی به حصارک و در ضلع شرقی به تپه‌ های علی ‌آباد ولنجک ختم می شود و همچنین بخشی از منطقه یک شهرداری تهران بشمار می رود. برای رسیدن به ارتفاعات درکه باید قدری کوهپیمایی کنید که البته لازم است از مسیر پلنگ چال یا ایستگاه شماره پنج توچال بروید.

برای طی کردن این راه 6 کیلومتری، از دره چشم نواز درکه و پلنگ چال می گذرید و رودخانه درکه را پشت سر می گذارید، این مسیر به حدی زیباست که شما را خسته نمی کند. در راه  رفتن به درکه با پستی و بلندهای متعددی روبه رو می شوید، در بخش هایی می بینید که برای تامین امنیت مسافران از نرده و حفاظ‌ استفاده شده، اما با این اوصاف باز هم از بسیاری از مسیرهای کوهپیمایی تهران، از راهی هموارتر برخوردار است.

اگر می خواهید یک روز از تعطیلات را در درکه بگذرانید، پیشنهاد می کنیم صبح زود به آنجا بروید تا فرصت لازم برای گشت و گذار و بازگشت به موقع به خانه را داشته باشید و همینطور به تایم شلوغی آن بر نخورید. چنانچه تصمیم دارید از درکه در تهران بازدید نمایید، توصیه می کنیم با مجله مستر بلیط همراه باشید تا اطلاعات کامل تری در خصوص آن بدست آورید.

تاريخچه درکه

اگر به تاریخچه درکه نگاهی بیندازیم، می بینیم که سابقاً دهکده ایی در شمال تهران و دامنه البرز بود؛ اما اکنون رسما محله ای از پایتخت بشمار می رود. قدمت این محله تقریبا به 800 سال می رسد و گویا از قرن پنجم هجری، به محلی برای اسکان افراد تبدیل شده است.

بقعه ای در این حوالی قرار دارد که متعلق به یکی از نوادگان امام سجاد (ع) بوده و امام ‌زاده سید محمد والی نام دارد. نکته جالب اینکه گفته می شود دهکده درکه در پیرامون همین آرامگاه تشکیل شده و بعدها رفته رفته گسترش پیدا کرده است. همه ساداتی که در این نقطه زندگی می کنند از نوادگان سید محمد والی می باشند.

در ابتدا مردمان آن به حرفه باغداری و کشاورزی می پرداختند و اکنون هم به همین منوال ادامه می دهند؛ اما تعدادی از آنان مداحان اهل بیت نیز هستند. در اینجا تعدادی آب انبار قدیمی و یک حمام وجود دارد که جز سازه های تاریخی درکه بشمار می روند. شرایط مناسب آب و هوایی، درختان، باغ های فراوان و وجود رودخانه درکه باعث شد به مرور زمان نظرها به این محله جلب شود و افراد برای ادامه زندگی به آن نقل مکان کنند.

بر اساس گفته ها چوب درختان این منطقه در گذشته، قسمت اعظمی از هیزم تهران را تامین می ساختند. در واقع کانون اصلی محل، همان امامزاده سید محمد والی است و سه مسجد واقع در آن به نام های «مسجد امامزاده»، «مسجد جامع» و «مسجد علی ابن ابیطالب» و همچنین حسینیه آن همگی دست به دست هم داده اند تا درکه را به محلی مذهبی تبدیل کنند.

دیرینگی مسجد جامع و حسینیه آن به 500 سال پیش برمی گردد و همیشه مراسمات عزاداری امام حسین (ع) که در این حسینه ها برپا می شد، شهره عام و خاص بود. این منطقه از تهران بزرگ از 3 ایستگاه در میدان درکه (محله پایین)، امامزاده (محله بالا) و پل بالا (کنار رودخانه) برخوردار است.

در سال های دور مردم این ییلاق، اموات خود را در میدان درکه به خاک می سپردند و این کار را نوعی احترام به متوفی می دانستند. آب گواری درکه بسیار معروف است و سر منشاء آن در گذشته رودخانه درکه – اوین بود که از ویژگی های شاخص این منطقه بشمار می رود. این قضیه تاثیر بسزایی بر نوع زندگی و کار مردم داشته و موجب پدید آمدن گندم زارهای فراوان در اراضی آنان شده است. همین موضوع باعث شده بود که 9 آسیاب آبی در روستا بسازند و عمل آرد کردن گندم را در همانجا، انجام دهند.

متاسفانه امروزه این آسیاب ها تخریب شده اند و تعدادی از آنها تغییر کاربر داده اند و به رستوران بدل گشته اند. این روستای زیبا تنها محل نابی برای کشاورزی نبود بلکه معادن سنگ از جمله: سنگ سفید، سنگ سبز و … نیز در آن به وفور دیده می شد و کار در این معادن از حرفه های اصلی مردم بود. برای تهیه بلیط تهران به مراکز مورد اعتماد مراجعه کنید؛ سایت مستر بلیط یکی از سایت های پیشرو در ارائه خدامات مسافرتی است و شما می توانید در هر لحظه از شبانه روز بلیط خود را از آن سفارش دهید.

نقشه و معرفی بخش های مختلف

ویژگی هایی منحصر به فردی در محله درکه تهران نهفته که آن را از دیگر مناطق ییلاقی متفاوت کرده است. بلندترین ناحیه در این منطقه از تهران، قله شاه نشین نام دارد که از 3800 متر ارتفاع برخوردار است. میزان بارش سالانه باران در آن به 300 الی 400 میلیمتر می رسد و میانگین دمای منطقه 16 سانتی ‌گراد است و این نشان می دهد که شرایط آب و هوایی خنکی در طول سال دارد.

در این دره بالغ بر 21 نوع گونه گیاهی منحصر به فرد پیدا می شود که تنها مختص همین ییلاق هستند. آب حاصل از بارندگی ها به رودخانه درکه ریخته می شود و منبع خوبی برای آبیاری مزارع و باغات بوده و تا حدودی می تواند فقر آب تهران را جبران کند. در ادامه بخش های مختلف درکه را معرفی می کنیم.

امامزاده سید محمد والی

پیش از این توضیح دادیم که امام‌ زاده سید محمد والی از نوادگان امام زین العابدین (ع) بودند و سال های ولیعهدی (ع) امام هشتم به کشور ما هجرت کردند. عده ای از پیروان سید محمد والی، ایشان را به همین درکه کنونی می آورند و به دلیل اینکه اراضی این ناحیه تماما بایر بود، وی همه آنها را آباد و قابل کشت می کند و صاحب آنها می شود.

بر مبنای روایات، سید محمد نخستین فردی بود که در منطقه ییلاقی درکه اسکان گزید و پس از مرگ نیز برای او آرامگاهی در همین  ناحیه احداث شد. متراژ کل سازه مقبره تقریبا ۷۰ مترمربع است که ایوان های آن از حیث زیبایی خود نمایی می کنند.

میدان درکه

تقریبا تا نیم قرن پیش خبری از میدان درکه نبود ولی اکنون به وعده گاهی برای کوهنوردان تبدیل شده است. پیش از این تنها یک زمین خاکی بود که در قسمت جنوبی آن جاده ای مالرو قرار داشت و پل ارتباطی بین اوین و درکه محسوب می شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی فردی نیکوکار به اسم آقای سید محسنی این میدان را در منتهی الیه خیابان شهید داودیان درکه احداث کرد.

جنگل کارا درکه

یکی از مسیرهای زیبای جاده ای شهر تهران که اتفاقاً خیلی ها از وجود آن بی خبر هستند، جنگل کارا است. این جنگل دیدنی و فوق العاده زیبا در راه رسیدنِ دره درکه به طرف پلنگ چال قرار گرفته و شما برای اینکه به این مکان بروید باید مسیری حداقل نیم ساعته را از میدان درکه به طرف پلنگ چال و رو به رودخانه، به سمت بالا را طی کنید و شیب موجود در ضلع چپ کلبه کارا را پشت سر بگذارید.

در سمت چپ می بینید که دره ای انبوه از درختان، مخصوصا درختان ازگیل وحشی وجود دارد که شما می توانید با گذر از سرازیری آن خود را به جنگل کارا برسانید. این جنگل در همه فصل ها زیبایی خاص خود را حفظ می کند اما فصل پاییز آن با دیگر فصل تفاوت زیادی دارد و بی نهایت زیبا می شود.

رنگ های نارنجی و زرد درختان در این جنگل نگاه هر بیننده ای را محصور می کند. بی شک قدم زدن در این جنگل، عکاسی کردن در آن و شکستن برگ ها زیر پایتان می تواند روح و جسم شما را جلا بخشد و برای لحظاتی هم که شده ذهن شما را آرام کند.

قله چین کلاغ

چین کلاغ نیز نام یکی دیگر از قله‌ های البرز مرکزی و  قله کوه‌ های شمال پایتخت بوده که ۲,۸۲۰ متر بلندی داشته و در ضلع غربی به دره امامزاده داود، در ضلع شرقی به دره درکه، در ضلع شمالی به قله ‌های دو شاخ و پلنگ چال و نهایتا در ضلع جنوبی به سعادت آباد و فرحزاد ختم خواهد شد.

در راه رسیدن به قله، این فرصت را دارید که از زیبایی های آبشار دره دیوانه، غار دو سنگ، سنگ نشین، دره بهشت، معدن سنگ سعادت آباد و … لذت ببرید. در این مکان انواع مختلفی از گونه های گیاهی و حیوانی زیست می کنند و رودهای جاری در آن زیبایی ویژه به محیط بخشیده است.

پناهگاه پلنگ چال

یکی از قله هایی که شاید کمتر نام آن به گوشمان خورده باشد، قله پلنگ چال در نزدیکی های درکه تهران است. این قله یکی از قله‌ های رشته کوه البرز و همچنین کوه های شمال پایتخت بوده که در راه رسیدن به آن می توان پناهگاه پلنگ چال را دید. پناهگاه نام برده قریب به ۲,۴۵۰ متر از سطح دریا فاصله داشته و از خوابگاهی برخوردار بوده که توانایی اسکان 70 نفر را دارد. از میدان درکه تا این پناهگاه حدوداً ۱۰ کیلومتر راه می باشد که با پیاده می توان آن را در عرض دو الی دو و نیم ساعت طی کرد.

رودخانه درکه

در ضلع شرقی دره درکه، رودخانه زیبای درکه را می بینید که از دامنه قله شاه نشین و توچال نشات می گیرد؛ اما منبع تامین کننده اصلی آن رودخانه هفت چشمه است و در مسیر جاری شدن رودهای کوچک دیگری نیز به آن می پیوندند.

بهار که از راه می رسد، حجم آب این رودخانه بیشتر می شود و البته شیب تندی به خود می گیرد و همین عامل موجب می شود در این فصل موجود زنده ای اعم از ماهی ها در آن زندگی نکنند. رودخانه زیبای درکه طولی به اندازه 15 کیلومتر دارد و بر سر راه آن آبشارها و حوض‌ هایی مثل: آبشار بند عبدالله، آبشار کارا و هفت حوض دیده می شود.

شرايط بازديد

از آنجایی که تهران پایتخت کشور است و بیشترین امکانات را نسبت به دیگر شهرها در خود دارد، این شرایط فراهم است که با هر نوع وسیله نقلیه ای به آن سفر کنید. از تمام نقاط ایران به این شهر امکان سفر جاده ای، هوایی و ریلی وجود دارد. اگر دوست دارید در تایم کوتاهی خود را به این شهر برسانید، پیشنهاد می کنیم بلیط هواپیما تهران را خریداری نمایید.

در هر فصلی می توانید به درکه بیایید و هر فصل در اینجا زیبایی و حتی امکانات خاص خود را دارد. هر زمان که احساس کردید روحتان به استراحت نیاز دارد، به سمت درکه تهران حرکت کنید و برای یک روز هم که شده از شلوغی های شهری فاصله بگیرید.

راه های دسترسی به درکه

راه های مختلفی با وسایل نقلیه متعددی برای رسیدن به درکه تهران وجود دارد از جمله:

اتوبوس‌های تندرو

خیلی از افراد ترجیح می دهند با دوستان خود به این محله ییلاقی سفر کنند و با مناسب ترین هزینه و البته مطمئن ترین آنها خود را به درکه برسانند از این رو اتوبوس‌ های تندرو را انتخاب می کنند. یکی از خطوطی که شما را به این محل می رساند خط ۴ اتوبوس‌ های BRT است.

این مسیر از خطوط شمال به جنوب اتوبوس های تندرو بوده و در ادامه بزرگراه نواب و چمران قرار دارد و از پارک ‌وی به سمت ترمینال جنوب خواهد رفت. این خط شما را تا خود درکه نمی برد؛ چون اصلا امکان آن فراهم نیست، بلکه شما باید در ایستگاه نمایشگاه پیاده شوید و باقی مسیر را با تاکسی ها ولنجک به درکه طی نمایید.

مترو

یکی دیگر از کم هزینه ترین راه های رسیدن به درکه استفاده از ایستگاه مترو تجریش که در میدان قدس واقع شده است و شمالی‌ ترین ایستگاه خط یک مترو پایتخت محسوب می شود و همچنین در دو ایستگاه دروازه‌ دولت و امام‌ خمینی، با خط های سه و چهار هم پوشانی دارد. پس از پیاده شده از مترو باید با ماشین های عبوری یا مینی ‌بوس های میدان‌ تجریش یا قدس خود را به درکه برسانید.

ماشین شخصی

اگر خواستید از ماشین خودتان برای رفتن به درکه استفاده کنید، باید ابتدا به بزرگراه شهید چمران بروید و روبه روی نمایشگاه به طرف ولنجک برانید. پس از اینکه به میدان دانشجو رسیدید، مسیر خیابان درکه را در پیش بگیرید تا به مقصد مورد نظر برسید. چنانچه می خواهید مسیر دیگری در پیش بگیرید، پیشنهاد می کنیم که در آخر بزرگراه یادگار امام به طرف خیابان اوین بروید و به طرفه درکه برانید.

این نکته را در نظر بگیرید که در محله درکه جای پارک به سختی پیدا می شود و اگر با خودرو شخصی سفر می کنید بهتر است صبح زود سفر را آغاز نمایید تا مجبور نشوید ماشین را با یک فاصله طولانی در محل شروع کوهپیمایی پارک کنید.

رستوران های درکه

اطراف میدان درکه را رستوران ها و کافه ها فراونی پوشش می دهند که اغلب رستوران های آن نیز سنتی هستند و انتظار مسافران را می کشند. بسیاری از پایتخت نشینان برای گذران یک روز تعطیل به اینجا می آیند و در خنکای محیط، آرامش را به خود هدیه می کنند. نه تنها رستوران بلکه دراینجا دکان های پر از تنقلات از جمله: لواشک، آلوهای ترش، شاتوت، گردو، بلال و لبو همه چیز را برای تفریح شاد و مفرح فراهم کرده است. در ادامه به چند مورد از این رستوران های معروف اشاره می کنیم.

رستوران اسپیو درکه

از معروف ترین رستوران هایی که در محله درکه می توانیم به آن اشاره کنیم، رستوان اسپیو است که با محیط زیبا و دلنشینش، فضایی مملو از آرامش را برای خانواده ها و جمع های دوستانه فراهم می کند. در منوی این رستوران انواع غذاها و کباب های خوشمزه ایرانی از جمله کباب شیشلیک‌ سرو می شود.

یکی از نکات برجسته این رستوران این است که کلبه های آن مجزا از هم هستند و در هر یک امکانات گرمایشی وجود دارد و فصل زمستان نیز می توانید به آن مراجعه کرده و غذای خود را با خیالی آسوده نوش جان کنید. رستوان اسپیو همان ابتدای درکه و دور میدان درکه مستقر است.

رستوران البرز درکه

رستوران بعدی که به شما معرفی می کنیم رستوران البرز بوده که بعد از یک کوهنوردی تقریبا 100 متری پس از میدان، به آن می رسید. این رستوران با غذاهای لذیذش بی شک شما را سوپرایز خواهد کرد و ثابت می کند که ارزش آن پیاده روی را دارد. در اینجا تخت های کوچک و بزرگی قرار دارد که می توانید غذای خود را روی آنها میل نمایید و از چای هیزمی سرو شده در این رستوران لذت ببرید.

کافه گیل درکه

یکی از کافه های معروف درکه، کافه گیل است و شما می توانید بعد از کلی پیاده روی در طبیعت زیبا خود را به صرف یک استکان چایی یا یک فنجان قهوه داغ مهمان کنید. کافه گیل در مسیر رفتن به رستوران البرز واقع شده و از فضای زیبا و بی نظیر برخوردار است. محل قرار گیری آن در جوار رودخانه می باشد و همین موضوع باعث می شود صدای دلنشین آب، جو آرامش بخشی ایجاد کند.

علت نام گذاری درکه چیست؟

در مورد نام گذاری درکه به صراحت نمی توانیم صحبت کنیم زیرا داستان های متعددی در مورد نام گذاری آن وجود دارد مثلا واژه «دَرِ» کوتاه شده عبارت دره و «که» به معنی کوچک است و با پیوستن به هم مفهوم دره کوچک را می رسانند. در داستانی دیگر گفته می شود که در سالیان دور مردم این محل زمانی که برف زیادی می بارید از کفش منحصر به فردی استفاده می کردند که درگ نام داشت و رفته رفته درک نام گرفت و گویا نام این ییلاق نیز از آن کفش ها گرفته شده است.

فصل مناسب برای رفتن به درکه

پیش از این اشاره کردیم که تمام فصل های در درکه زیبایی خاص خود را دارند، اما با توجه به اینکه از شرایطی ییلاقی برخوردار است، فصل ویژه سفر به آن بهار و تابستان است و شرایط جوی حاکم بر آن بسیار مساعد و دلچسب خواهد بود. در این نقطه از تهران درگیر گرمای هوا نمی شوید و آنچه حس می کنید فقط خنکای هواست.

بسیاری از افراد تابستان را برای سفر به درکه انتخاب می کنند اما دوستداران خزان، هرگز فصل پاییز را برای گشت و گذار و عکاسی از دست نمی دهند. اواخر پاییز و زمستان، سرمای درکه اذیت کننده خواهد بود، در نتیجه اگر در این فصل به درکه رفتید امکانات لازم را با خود ببرید.